OBCHODY 30-LECIE
PARAFII OPATRZNOŚCI BOŻEJ
W SWOSZOWICACH
UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
W uroczystość Wniebowzięcia NMP w naszej wspólnocie rozpoczęliśmy obchody jubileuszu 30–lecia erygowania parafii p.w. Opatrzności Bożej. Uroczystej Mszy świętej jubileuszowej przewodniczył nasz rodak o. Mateusz Pindelski z zakonu oo. Pijarów, obchodzący w tym roku jubileusz 10-lecia kapłaństwa, który wygłaszając okolicznościową homilię między innymi powiedział:
„Tak samo jak życie Maryi z perspektywy jej Wniebowzięcia, możemy dziś odczytywać historię swoszowickiej parafii. Najpierw ukazuje się nam ciało wspólnoty. Jej znakiem jest kościół, w którym się znajdujemy i świątynia w budowie, nowy dom parafialny, osoba pierwszego proboszcza, ks. kan. Franciszka Jeziorczaka i jego następców oraz księży wikariuszów, organiści, kościelni, członkowie Rady Parafialnej, chóru, służby liturgicznej, schól, wszyscy, którzy włączyli się w grupy i zespoły, którzy redagowali czasopismo parafialne i organizowali ważne wydarzenia.Ta historia splata się nierozerwalnie z dziejami osiedla Swoszowice, które jeszcze kilkadziesiąt lat temu było wsią za rogatkami Krakowa, potem osiedlem na obrzeżu miasta, a dziś cieszy się autonomią uzdrowiska. Mieszkańcy własnym wysiłkiem organizowali budowę wodociągów, potem otrzymali kanalizację i drogi. Na stacji kolejowej przestały się zatrzymywać pociągi, ale na torfowiskach między nią, a Wilgą pojawiła autostrada. Przybyło wielu nowych mieszkańców Wiele trzeba by powiedzieć o uzdrowisku, klubie sportowym, o szkole i przedszkolu, ale ważniejsze jest, by mówiąc o ciele, nie stracić z oczu dziejów duszy parafii.
Ukształtowała tę duszę wspólnota sióstr Opatrzności Bożej, która po wielu latach służby, niestety, opuściła parafię. Zostawiła nam tytuł i cześć dla Bożej Opatrzności, budynek tej świątyni i obraz w głównym ołatrzu. Duszą parafii jest codzienna Eucharystia, dziesiątki tysięcy Komunii św. przyjętych przez parafian, sakrament pojednania sprawowany przez nich, zawierane śluby, chrzty dzieci, przyjmowany sakrament bierzmowania i namaszczenia chorych. Wreszcie świadectwo tych, którzy dopełnili swego życia i odeszli w Panu. Duszą parafii są nabożeństwa, modlitwa za zmarłych, dziesiątek różańca odmawiany przed wieczorną Mszą Świętą, pielgrzymki, dzielenie się słowem Bożym i cierpienie znoszone w łączności z Chrystusowym Krzyżem. Ważną cząstką tej duszy parafii jest codzienna modlitwa kuracjuszy. Wyjątkowym składnikiem tej duszy jest Dom Księży Chorych: ich posługa duszpasterska w kaplicy przy ul. Chałbińskiego i w kościele parafialnym, ich modlitwa, świadectwo cierpienia i wierności powołaniu oraz cierpliwa opieka sióstr albertynek promieniują jakby powiedział Jan Paweł II na całą parafię.
Opatrzność Boża przygotowała od dwóch wieków ciało i duszę tej parafii. Uroczystość Wniebowzięcia pozwala nam dojrzeć, jak w naszym życiu dusza i ciało uczestniczą już teraz w Zmartwychwstaniu Chrystusa. Za to wszystko Bogu niech będą dzięki!”
Mateusz Pindelski
Assistente Generale dell'Ordine delle Scuole Pie per l'Italia e l'Europa Centrale