Żyjemy w rękach Opatrzności Bożej. O prawdziwości tych słów przekonujemy się każdego dnia. Uroczystość wmurowania kamienia węgielnego w mury wznoszonej świątyni jest ich rzeczywistym potwierdzeniem. Jest także dziękczynieniem składanym Opatrzności Bożej za prowadzenie nas, opiekę nad nami i wskazywanie nam swojej woli jako zadanie do realizacji oraz za opiekę nad budową tej świątyni. Mówię z pełną świadomością, że Opatrzności Bożej bardzo zależy na tej świątyni. Naszą wdzięczność wobec Niej wyraziliśmy podczas tej Eucharystii. Pozwólcie, że z radością w sercu wypowiem również słowa wdzięczności wobec ludzi. Najpierw nasze wspólne podziękowanie wyrażamy wobec ks. kard. Stanisława Dziwisza za przewodniczenie tej uroczystej Mszy świętej, za wygłoszoną homilię i troskę duchową oraz materialną o budowę nowego kościoła w Swoszowicach, także za dar przekazany w dniu dzisiejszym w postaci tego pięknego kielicha. Jestem przekonany o trwałej obecności i pozostaniu tego słowa w naszych sercach, zaś udzielone błogosławieństwo zaowocuje tym, że z każdym miesiącem cieszyć się będziemy dalszymi postępami prac, pozwalających na stałe sprawować liturgię i sakramenty święte w tej świątyni. Wdzięczność kieruję także do kapłanów za dar obecności, modlitwy i sprawowanej Eucharystii. W sposób szczególny dziękuję za obecność mojemu poprzednikowi, ks. Grzegorzowi Mrowcowi, który podjął radosny trud starania o budowę tej świątyni. Pod jego przewodnictwem, został oddany do użytku dom parafialny, przygotowana została dokumentacja budowy tego kościoła, wzniesiono fundamenty i część zakrystii. Za to ogromne dobro jak i dzisiejszą obecność, i modlitwę z serca dziękujemy wszyscy. Ks. prałatowi Ryszardowi Lubrowi dyrektorowi Domu Księży Chorych, za modlitwę, wkład finansowy i rzetelną współpracę z parafią bardzo serdecznie dziękuję. Ogromie się cieszę obecnością przedstawicieli kapłanów z dekanatów patronackich: makowskiego, skawińskiego i wawrzeńczyckiego. Jest obecny wśród nas ks. prał. Stanisław Skowronek z Osielca wraz z delegacją parafian. Na jego ręce dziękuję wam czcigodni kapłani jak i Waszym parafianom za to, że nas z przyjmujecie, wspieracie modlitwą i ofiarami pieniężnymi, bez których nie byłoby jeszcze tego czym już wspólnie możemy się cieszyć. Na ręce ks. prał. Wacława Gubały kieruję podziękowania kapłanom z naszego dekanatu Borek Fałęcki za dar obecności, modlitwę i wspólnotę życzliwości oraz wzajemnej troski. Są także rodacy o. Tadeusz Zając, o. Mariusz Tabor, o. Mateusz Pindelski. Cieszę się, że jesteście razem z nami w tak szczególnym dniu. Szczerą radość i podziękowanie wypowiadam wobec ks. Sebastiana, ma tutaj również ogromny wkład, ks. Sebastian wyjeżdżał na bardzo wiele zbiórek. Dziękuję Ksiedzu za ubogacenie przez lata swoją posługą życia tej społeczności, a w dniu dzisiejszym za wspólną, dziękczynną modlitwę. Pragnę również z głębi serca podziękować tym którzy za tę świątynię odpowiadają i ją wznoszą. Naszą wdzięczność wypowiadam wobec: mgr inż. arch. Marty Bruzdy i Pracowni Projektowej Linia, inż. Tomasza Śledzińskiego, inż. Jacka Szczudły, inż. Wojciecha Michno, który dzielnie i bardzo rzetelnie prowadzi nadzór budowlany jako inspektor. Dziękuję Mu również za ogromne zaangażowanie i bardzo osobisty wkład serca w to dzieło. Słowa ogromnej wdzięczności wypowiadam wobec wykonawców i podwykonawców, którzy pracowali z ks. Grzegorzem i ze mną. Szczególnie pragnę wymienić i podziękować p. Władysławowi Romanowskiemu oraz jego pracownikom z Zakładu Remontowo – Budowlanego. Bryła którą widzimy to jego dzieło. Dziękuję firmie Marbud, która realizuje prace elewacyjne. Moi drodzy Nie byłoby stanu surowego tej świątyni bez modlitwy, cierpienia i ofiarności wszystkich Parafian, ofiarodawców i dobroczyńców z poza jej granic. To dzięki waszej wierze i pragnieniu tego kościoła z każdym rokiem przybliżamy się do upragnionego celu. Wam wszystkim kochani za przekazywane dobro i za wspólną modlitwę bardzo serdecznie dziękuję Moi kochani Nie sposób zapomnieć o wszystkich, którzy zaangażowali się i podjęli przygotowanie tego kościoła na dzisiejszą uroczystość, bardzo znacząco ją ubogacając zarówno w wymiarze technicznym jak i liturgicznym. Bardzo Wam dziękuję.
